‘Weg met de Afsluitdijk?’ ontwerpend onderzoek

Een landschap zonder motor

Langzaam groeit het inzicht dat het inpolderen van land en het bedijken van rivieren en zeearmen negatieve consequenties heeft voor de delta. Waar in het verleden de delta door opslibbing aangroeide, is onze delta nu afgesneden van dit landschapsvormend systeem. De motor achter het landschapsvormend proces, sedimentatie van slib onder invloed van de getijden, is stilgevallen. De aan het getijdensysteem onttrokken polders klinken in. Gevolg, hoe ouder de polder hoe dieper hij onder zeeniveau ligt.

ontwerpend onderzoek 

Het terugbrengen van de getijdendynamiek, de ‘motor’ achter de landschapsvormende processen, vormde het uitgangspunt voor het ontwerpend onderzoek. Om de optimale getijdynamiek terug te brengen in dit landschap zijn twee grote gaten in de Afsluitdijk nodig.

Het natuurlijke proces van opslibbing kan worden ingezet om groeiende kustverdedigingslandschappen te laten ontstaan die de veiligheid van de delta waarborgen voor de zeer verre toekomst. In plaats van een achteruitgaand en wegzakkend landschap, zou er een spectaculair, helend landschap kunnen ontstaan dat door middel van natuurlijke sedimentatieprocessen meegroeit met de verwachte zeespiegelstijging! De kansen die deze nieuwe veiligheidslandschappen bieden voor o.a. de ruimtelijke kwaliteit, ecologie, recreatie, landbouw en stedelijke ontwikkelingen zullen enorm zijn.